tupaj.com

Niedawno (ponad miesiąc temu) w Gmail Labs pojawiła się funkcja której idea polega na zabezpieczeniu nas przed zbyt pochopnym wysłaniem emaila gdy jesteśmy przemęczeni (włącza się w nocy). Oczywiście jest to opcja, którą można włączyć lub nie. Przetestowałem ją i stwierdziłem że na razie obędę się bez pomocy. W praktyce działanie tej funkcji polega na tym że jeśli chcemy wysłać emaila po północy wówczas gmail zada nam serię prostych zadań matematycznych polegających na podaniu przez nas w czasie 1 minuty wyników dodawania i odejmowania. Osoba wypoczęta poradzi sobie z nimi bez problemu, za to zmęczenie umysłu staje się przeszkodą w szybkości podania poprawnych wyników i nieraz przy dużym zmęczeniu trzeba kilkakrotnie przechodzić kolejne próby. Oczywiście zwykle takie zmęczenie nie oznacza że nie wiemy co i do kogo chcemy wysłać ale rzeczywiście może wpływać na to jak postrzegamy niektóre sprawy i jak przejrzyście piszemy na jakiś temat, czasem lepiej poczekać z wysłaniem emaila do rana :).

Problem polega na tym że każdorazowe działanie tej funkcji w Gmailu po północy może nas po prostu wkurzyć bo opóźnia wysłanie emaila i wówczas decydujemy się na wyłączenie go.
Kto chce być jednak pewny że wie co wysyła i lubi testować swoją sprawność myślenia na pewno znajdzie w tym coś dla siebie. Aby skorzystać z tej funkcji trzeba zmienić w ustawieniach język Gmaila na US-English inaczej Gmail Labs jest niedostępne a tym samym opisana funkcja.

Dla sprawdzenia długości tekstu w Excelu używamy funkcji długość(komórka_z_tekstem). Poniżej posłużyłem się wersją angielską.

Chcąc w jakiś sposób sygnalizować że tekst przekroczył określoną długość lub wykorzystać ten parametr do dalszej obróbki możemy posłużyć się formułą umieszczoną w formatowaniu warunkowym (Format->Formatowanie warunkowe)

Oczywiście w polskiej wersji Excela słowa kluczowe if oraz len zamieniamy odpowiednio na jeżeli oraz długość

Dzisiaj wesprę się kodem który niedawno prezentowałem przy okazji makra sprawdzającego. Poprzednio nie wspomniałem o sytuacji gdy uruchamiamy makro w jednym z arkuszy skoroszytu natomiast dane, które tym makrem obrabiamy znajdują się w innym arkuszu.
Ważne są 2 rzeczy:
Każde makro przypisane jest do konkretnego arkusza. W przypadku rejestrowania makra (Narzędzia-Makro-Zarejestruj makro) umieszczenie kodu w konkretnym module zależy od tego w jakim aktualnie arkuszu zaczynamy je rejestrować.
Jeżeli makro tworzymy ręcznie korzystając z edytora visual basic to umieszczamy je w dowolnym wybranym module.

Aby uruchomić makro w innym arkuszu (niż ten do którego został pierwotnie przypisany) należy zaznaczyć ten arkusz poleceniem Sheets(”nazwa_przypisana_arkusza”).Select

Kiedy z kolei odnosimy się do danych w innym arkuszu używamy polecenia Worksheets(”nazwa_przypisana_arkusza”).Activate
a następnie polecenia Range(”Zakres_komórek”).Select dopiero wówczas wykonujemy operacje na komórce lub zakresie komórek (np czyszczenie zaznaczonego obszaru poleceniem Selection.ClearContents)

nazwa_przypisana_arkusza to nazwa np Arkusz1 lub wpisana przez uzytkownika
zakres_komórek to np A1 lub np E4:F12

W przykładzie (rysunek poniżej) makro uwaga opisane komentarzem procedura zdarzenia znajduje się w tym samym module co makro sprawdzaj Chodzi o definicję makra, która znajduje się niżej a nie jest widoczna w oknie przykładu na rysunku.
Z racji położenia w tym samym module uruchomienie (wywołanie jego nazwy) nie wymaga poprzedzenia go poleceniem Sheets(”nazwa_przypisana_arkusza”).Select